W przypadku wspólnego wykonywania przez gminy zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, które prowadzi do przekazania jego realizacji innemu podmiotowi (gminie albo związkowi), organy wykonawcze gmin „przekazujących” tracą legitymację do bycia stroną postępowania w przedmiocie zatwierdzenia taryf – potwierdza Prezes Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.
Praktyczne problemy związane ze wspólną realizacją przez gminy zadań w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków sygnalizowaliśmy już m.in. w artykułach pt. „Problematyczne związki i porozumienia” oraz „Taryfy: przekazywanie zadań własnych przez gminy”. W ostatnim czasie wątpliwości na tym tle ujawniły się ponownie w toku dużej grupy postępowań taryfowych. Dyrektorzy Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej w bardzo różny sposób interpretują bowiem przepisy określające to, kto jest stroną postępowań w przedmiocie zatwierdzenia taryf. Kłopotliwe okazały się te przypadki, gdy taryfy obejmować mają obszar więcej niż jednej gminy bądź związku międzygminnego.
Organy uznawały w takich sytuacjach za stronę postępowań wszystkich wójtów, burmistrzów lub prezydentów miast, na terenie których miały obowiązywać taryfy. Część dyrektorów RZGW odmawiała natomiast prawa do udziału w postępowaniu organom wykonawczym tych gmin, które przekazały realizację zadania innej gminie (porozumieniem) bądź związkowi międzygminnemu. Praktyka nie została niestety dotychczas ujednolicona.
W jednej ze spraw taryfowych, gminy zawarły porozumienie międzygminne, na mocy którego jedna z nich przekazała realizację drugiej zadania w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków. Organ regulacyjny rozpatrujący sprawę odmówił udziału w postępowaniu wójtowi gminy, która zadanie przekazała i wskutek tego, nie doręczył mu decyzji rozstrzygającej sprawę. Wójt zaskarżył taki sposób procedowania regulatora składając odwołanie od decyzji. Decyzją z dnia 25 czerwca 2021 r. Prezes Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie umorzył jednak postępowanie z uwagi na ustalenie, że wójt nie jest stroną postępowania i nie był uprawniony do wniesienia środka zaskarżenia.
W uzasadnieniu swojej decyzji organ II instancji powołał się przede wszystkim na art. 24c ust. 6 u.z.z.w., w świetle, którego stronami postępowań w sprawach wydania decyzji taryfowych są: przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne oraz właściwy wójt (burmistrz, prezydent miasta). Jednocześnie zauważył jednak, że w razie wspólnego wykonywania przez gminy zadania, określone w ustawie prawa i obowiązki organów gminy wykonują odpowiednio właściwe organy (1) związku międzygminnego albo (2) gminy wskazanej w porozumieniu międzygminnym (art. 3 ust. 2 u.z.z.w.).
Innymi słowy, na gruncie analizowanego stanu faktycznego, Prezes PGW Wody Polskie wyraził pogląd, że z uwagi na zawarte porozumienie międzygminne i przekazanie zadania własnego, zasadniczo tylko wójt gminy przejmującej zadania (wskazanej w porozumieniu) jest stroną postępowania taryfowego.
Na marginesie, warto odnotować, iż gmina ta realizowała zadania poprzez swój zakład budżetowy, co właściwie doprowadziło do sytuacji, że jedyną stroną komentowanego postępowania było przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne (zakład). W myśl bowiem art. 24c ust. 6 u.z.z.w., jeżeli przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest gminną jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, stroną postępowania jest wyłącznie to przedsiębiorstwo.
