W ostatnich dniach, w docierających do nas informacjach, pojawił się wątek publikacji taryf przez organ regulacyjny. Dotyczy on w głównej mierze tego, co organ jest zobowiązany opublikować na stronie podmiotowej BIP PGW Wody Polskie.
Wątpliwości wynikają przede wszystkim z brzmienia dwóch przepisów – art. 2 pkt 12 UZZW oraz § 4 rozporządzenia taryfowego. Pierwszy z nich, stanowi o definicji legalnej pojęcia „taryfa”, drugi zaś o normie określającej zamknięty katalog elementów (części), z których taryfa się składa. Na gruncie poprzedniego stanu prawnego, zagadnienie to poddał szerokiej analizie mec. Łukasz Ciszewski w artykule pt. „Zasady weryfikacji i zatwierdzania taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków – zarys problematyki” (Studia Prawa Publicznego nr 1/2014), do którego lektury gorąco zachęcamy.
Z sygnałów docierających do nas z przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych wynika, że część z Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej przyjmuje wąską interpretację pojęcia „taryfa” i zamierza (bądź już to zrobiły) publikować jedynie taryfowe ceny i stawki opłat oraz warunki ich stosowania. W efekcie, publikacja organu regulacyjnego nie obejmuje wszystkich elementów taryfy wskazanych w § 4 rozporządzenia taryfowego, w tym m.in. opisów taryfowych grup odbiorców usług czy rodzaju i struktury taryf.
Dostrzeżona praktyka budzi w pełni uzasadnione wątpliwości. Abstrahując nawet od prawidłowości realizacji przez organ regulacyjny dyspozycji art. 24e ust. 1 UZZW, w aspekcie czysto informacyjnym, pojawia się pytanie jak odbiorca usług nie mając dostępu do opisu taryfowych grup odbiorców, może odnaleźć właściwe dla siebie ceny i stawek opłat. Ponadto, rozważenia wymaga również kwestia związania odbiorców usług opublikowanymi wadliwie taryfami, biorąc pod uwagę ich specyfikę jako wzorców umownych.