Kary dla menedżerów za niedozwolone zapisy umów

Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów może nałożyć kary na menedżerów, w tym członków zarządów przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych, którzy umyślnie naruszyli zbiorowe interesy konsumentów lub za wiedzą których firmy stosują klauzule niedozwolone. Rozszerzenie katalogu podmiotów podlegających karze nastąpiło wskutek wejścia w życie nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.

Z dniem 15 grudnia 2018 r. do ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów dodany został nowy art. 106b. W jego świetle, Prezes UOKiK może nałożyć na osobę zarządzającą przedsiębiorstwem karę pieniężną, jeżeli osoba ta, w ramach sprawowania swojej funkcji w czasie trwania stwierdzonego naruszenia, umyślnie dopuściła przez swoje działanie lub zaniechanie do naruszenia przez przedsiębiorstwo zakazów określonych w art. 23a lub art. 24 u.o.k.k.

Wymienione zakazy dotyczą odpowiednio stosowania we wzorcach umów zawieranych z konsumentami niedozwolonych postanowień umownych, o których mowa w art. 385¹ § 1 Kodeksu cywilnego oraz praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

Kara pieniężna może zostać przez organ ustalona maksymalnie w wysokości 2.000.000 zł.

Wprowadzone zmiany są pośrednim skutkiem dużej nowelizacji przepisów ustawy o wzmocnieniu nadzoru nad rynkiem finansowym.

W komunikacie prasowym UOKiK zapoznać można się również z wypowiedzią Marka Niechciała – Prezesa UOKiK:

„Będziemy korzystać z nowych narzędzi, ponieważ z naszego doświadczenia wynika, że to decyzje oraz nadzór kadry zarządzającej mają ogromny wpływ na stosowanie przez firmę praktyk, które naruszają prawa konsumentów.”

Warto wspomnieć, że UOKiK wydał w 2016 r. publikację pt. „Poradnik wodociągowo-kanalizacyjny – przegląd zagadnień w świetle decyzji UOKiK”, autorstwa M. Czaplińskiego, omawiający sygnalizowaną problematykę.

Zmiana przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów będzie zaś z pewnością impulsem do lektury wskazanej publikacji, jej zaktualizowana, a finalnie weryfikacji aktualnie stosowanych przez przedsiębiorstwa postanowień umownych oraz praktyk.