Senat zaakceptował przyjęty przez Sejm projekt nowelizacji ustawy z grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, która dotyczyła cen energii elektrycznej. Wydaje się, że nowelizacja ustawy rozwieje przynajmniej część wątpliwości związanych ze stosowaniem przepisów zamrażających wzrost cen prądu.
Przypomnijmy, że w ustawie z 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2538) ustawodawca nałożył obowiązek obniżenia cen energii elektrycznej na sprzedawców energii elektrycznej, którzy zawarli po 30 czerwca 2018 r. z odbiorcami końcowymi umowy sprzedaży energii z ceną wyższą niż wynikająca z ostatnio obowiązującej umowy (w przypadku przedłużenia umowy z obecnym dostawcą), albo z ceną wyższą niż wskazana w taryfie lub cenniku energii elektrycznej stosowanej 30 czerwca 2018 r. (w przypadku zmiany przez odbiorcę sprzedawcy energii elektrycznej).
Procedowana obecnie nowelizacja zakłada zmianę art. 5 ustawy o cenach prądu poprzez uregulowanie, że ceny za sprzedaż energii elektrycznej dla odbiorców końcowych odpowiadać będą w 2019 r. albo zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki taryfie z 31 grudnia 2018 r., albo (jeżeli cena ustalona jest w inny niż taryfa sposób) odpowiadać będą cenie obowiązującej danego odbiorcę końcowego 30 czerwca 2018 r. Zmiana ustawy o podatku akcyzowym wyjaśnia również wątpliwości, które nasunęły się wielu jednostkom z sektora finansów publicznych oraz przedsiębiorcom, iż ustawa o cenach prądu obejmuje wszystkie rodzaje umów zawieranych pomiędzy przedsiębiorstwem obrotu a odbiorcą końcowym (w tym także te zawierane w ramach udzielania zamówień publicznych czy w efekcie indywidualnych negocjacji).
Z ustawy o cenach prądu wyeliminowane zostały przepisy przewidujące, że dystrybutorzy i operator przesyłowy mają w 2019 r. stosować stawki swoich opłat na poziomie obowiązującym 31 grudnia 2018 r. Rozwiązanie przewidujące, że stawki są ustalone ustawą wzbudziło bowiem zastrzeżenia ze strony Komisji Europejskiej oraz samego Urzędu Regulacji Energetyki jako potencjalna ingerencja w uprawnienia regulatora rynku energii. Na skutek nowelizacji stawki mają być ustalane przez Prezesa URE jako krajowy organ regulacyjny.
Ponadto procedowana nowelizacja przewiduje modyfikację art. 6 ust. 1 ustawy o cenach prądu poprzez zmianę terminu, do którego przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną będzie obowiązane dokonać zmiany umów z odbiorcami w zakresie „przywrócenia” cen z 2018 r. Obecnie proponuje się, aby obowiązek ten był realizowany nie później, niż w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia ws. obliczania kwoty różnicy ceny, ponieważ rozporządzenie to będzie wpływać na sposób postępowania przedsiębiorstw w realizacji ich ustawowego obowiązku.
Dodatkowo, w nowelizacji ustawy o cenach prądu, przewidziano mechanizm umożliwiający odbiorcom końcowym ubieganie się o wypłatę kwoty różnicy cen energii elektrycznej. Takie uprawienie przyznane ma zostać odbiorom końcowym kupującym energię elektryczną na własny użytek, którzy nie zakupują energii elektrycznej od przedsiębiorstw obrotu, lecz sami dokonują zakupu na Towarowej Giełdzie Energii S.A. lub za pośrednictwem towarowego domu maklerskiego. Jednocześnie do ustawy proponuje się dodanie art. 19a, zgodnie z którym wnioski o wypłatę kwoty różnicy ceny po raz pierwszy będą mogły zostać złożone po dniu 31 marca 2019 r.
Po przyjęciu zmian przez Senat ustawa została skierowana do podpisu przez Prezydenta RP. Przepisy zmieniające ustawę o cenach prądu mają wejść w życie z dniem następującym po ogłoszeniu nowelizacji.
